Groepsgeloof verkiezen boven persoonlijk geloof?!
Velen weten inmiddels dat hun kerkse geloof (met 3eenheids- of 2eenheidsgod of sec met een god) met bijhorende kerkse feesten niet bijbels of christelijk is en dus niet klopt. Toch haken ze niet af en geven ze dat valse geloof niet op. Wat bezielt hen en wat zijn de mogelijkheden op beter?
"Ga naar binnen door de nauwe poort. Want de poort en de weg die naar de ondergang leiden, zijn ruim en breed, en velen gaan die weg. Maar de poort en de weg die naar het leven leiden, zijn nauw en smal, en maar weinigen vinden die weg", Mattheüs 7:13-14
Velen zien dat de brede kerkweg tot de brede kerkpoort niet klopt. Niet direct vanwege de verkeerde godsleer, de afgodische geënte kerkdagen of de in zichzelf gekeerde kerkvrucht vaak vol van pedofilie, machtsmisbruik en samengaan met andere afgoderij, maar eenvoudigweg vanwege het zichzelf een nummer voelen, oppervlakkig worden daardoor en vanwege het onmerkbaar zijn van hoe God werkt. Velen vluchten vervolgens naar kleinere kerkgemeenten of in de kerkelijke groeigroepen of vormen zelf een buitenkerkelijke groep. Alleen: zo blijven ze doorgaans wèl doorgaan met de kerkse afgoderij uit Babylon met dito kerkse feestdagen en bijhorende rites. Dat gekozen smallere Kerkpad is dus niet het smalle persoonlijke pad tot redding! En de kerkmeute die niks doorheeft, blijft sowieso, want bij opgeven van de kerk zijn ze én bang dat er verder toch niks is én bij toegeven dat het kerkgeloof niet klopte voor het lot van hun gestorven voorouders...
Onmiddellijk kom je dan toch weer uit op een te kiezen smal, persoonlijk pad, want het gaat immers over jouw persoonlijke geloof en dat dat klopt en tot redding is. Dus jouw persoonlijke keuze en niet dat van anderen en ook niet voor anderen!
Als het geloof van het individu niet klopt, is dat van een groep van die individuen ook niet kloppend. Dus groter-grootsts streven is beslist niet maatgevend qua geloof. Hoe groter de groep hoe groter de troep zou je kunnen zeggen. Zeker ook als je daarbij groepsuitgangspunten, groepsstreven en groepsgezag daarbij in ogenschouw neemt. Leidend tot lemmingen gedrag...
Geen wonder dat de kerkweg steeds breder wordt hand in hand met andere afgodsdiensten bijvoorbeeld via de United Religions Initiative (URI/URO), maar ook op andere wijzen die al ingebakken liggen in de kerken zelf via meditatie (RK Taize), gnosis (vrijmetselarij kerken) en (eigen-) spiritualiteit (Pinksterkerken) zonder het benodigde geloof en zonder dat geloof evenzo te leggen wat massale demonische besmetting tot gevolg heeft!
Hoe kom je van die brede kerkweg af en hoe vind je dan dat smalle pad tot redding?!
Dus niet door een kleinere kerk te zoeken, niet door in een kerkse groeigroep te gaan en ook niet door buiten de kerk je eigen groep te beginnen. Geloof begint namelijk bij je geloof en of dat klopt. Als je blijft doorgaan met het heidense kerkelijke geloof sluit dat altijd weer aan bij grote afgoderij tot grote ellende.
Je zal zelf qua geloof uit dat kerkgeloof moeten stappen om persoonlijk voor een bijbels geloof te kiezen én voor alles in het verlengde daarvan. Dus ook voor bijbelse feestdagen, bijbelse rites voor Christenen en voor waarlijk christelijk handelen en wandelen. Kerkelijkheid heeft daarbij zelfs geen enkele plaats, waarde of rol. Daar heb je moed en vooral geloof én gebed bij nodig!! Om uiteindelijk ook uit de kerk te stappen en je lidmaatschap op te zeggen per aangetekende brief.
Wie die geloofsstap durft te maken, kijkt niet terug naar de gezellige groep, de dode of levende (!) voorouders of andere familieleden, want hij/zij heeft de ogen gericht op wat tot eeuwig leven is qua geloof, wat tot levende en goede vrucht is en wat waarlijk christelijk is. Daar verlangt jouw ziel naar en juist niet naar "lemmingen gedrag leidend tot eeuwige zelfmoord met groepsgoedkeuring".
Ja; dat betekent dat je weer moet gaan lezen, leren en veranderen. Gelukkig gaat dat makkelijker als je geloof tot leven komt én als je op jezelf daar alle mogelijkheden toe hebt. Dan wil je lezen over bijvoorbeeld:
• welk geloof tot eeuwig leven is;
• hoe je tot dat geloof komt cq legt;
• welke dagen bij dat geloof horen;
• waar kerkse dogmatiek fout zat;
• enzovoort.
Je verandert je gedrag, wegen en in geloof en komt zo al wandelend op dat smalle pad tot de nauwe poort uit tot eeuwig leven. Dat voelt heel erg schoon, fijn, blij en hevig, hoewel het afscheid van kerk en kerkfamilie de eerste tijd niet prettig zal voelen, maar dat slijt al gauw gaandeweg.
Belangrijker is dan dat nieuwe smalle pad en dat je je door niemand meer op dat brede kerkpad laat terugtrekken. Niet door of voor familie, niet voor geld of grote projecten en ook niet via bedreiging of chantage.
God roept ieder uit het kerkse Babylon dus ook jou!
===============